(…) W uśmiechach słońca bladych i łagodnych.
Liść spada cicho jak złocisty motyl:
Wieczór gwiaździsty jest rzeźwiąco chłodny
Do lasu teraz iść bierze ochota:
Ileż tam teraz z liści żółtych złota.
Konstanty Ćwierk
Jesień
Piękne jesienne zdjęcia 🙂 My też ost. na podobne się wybraliśmy…
.-= matipl´s last blog ..WordPress – automatyczna aktualizacja i FTP =-.
Dziękuję. Szkoda tylko, że tak mało słońca tego roku… Aaaa…. teraz już wiem, gdzie się ta nasza Złota Jesień skryła… w Parku Oliwskim 🙂
Pozdrawiam